Διαμάντη Δαγιάση

Διαμάντη Δαγιάση - Έλα ξανά
New Single
 
Η Διαμάντη Δαγιάση επιστρέφει δισκογραφικά ερμηνεύοντάς μας το «Έλα ξανά».
 
Πρόκειται για ένα λαϊκό τραγούδι με πλούσια ενορχήστρωση, που πλημμυρίζει από το συναίσθημα της αγάπης, αυτό που νικάει το χρόνο και ξεπερνά αλώβητο όσα εμπόδια κι αν συναντήσει στο δρόμο του, ερμηνευμένο με πάθος και αλήθεια από τη Διαμάντη Δαγιάση .
Η μοναξιά είναι το μεγαλύτερο από αυτά, όμως η αγάπη έχει τη δύναμη να βγει μπροστά και, με σύμμαχό της την ελπίδα, να διατηρήσει ζεστό το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου.

Τον στίχο υπογράφει η ποιήτρια Στέλλα Πετρίδου και τη μουσική ο συνθέτης Γιάννης Σκαρής.
 
Το «Έλα ξανά» αποτελεί το δεύτερο κατά σειρά τραγούδι της νέας μουσικής και ποιητικής συλλογής της Στέλλας Πετρίδου που θα φέρει τον ίδιο τίτλο και που αναμένεται να κυκλοφορήσει το Φθινόπωρο του 2020.
 
Ενορχήστρωση - Επιμέλεια μουσικής: Γιάννης Σκαρής, Βασίλης Μαντόγλου
 
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Γιάννης Σκαρής: μπουζούκι, κιθάρα
Γιώργος Πάλλης: πιάνο, ακορντεόν
Βασίλης Μαντόγλου: τύμπανα, μπάσο
 
Ηχοληψία, Προγραμματισμός, Mixing, Mastering: Βασίλης Μαντόγλου
Επιμέλεια παραγωγής: Γιάννης Σκαρής & Στέλλα Πετρίδου
Παραγωγή: Στέλλα Πετρίδου
 
Η ηχογράφηση έγινε στο Studio DIVA
© 2020
Άλμπουμ: Έλα ξανά
 
Ακολουθείστε μας στο Facebook:
ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΔΑΓΙΑΣΗ | ΣΤΕΛΛΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ | ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΗΣ
 
ΣΤΙΧΟΙ:
Έλα ξανά
Κ
Νύχτα αξημέρωτη η μοναξιά μου.
Ζωή που χάνεται ο χωρισμός.
Μια αγάπη πνίγεται στην κάμαρά μου.
Βαρύ τσιγάρο κι ένας καημός.
Ρ
Έλα σαν όνειρο και κράτησε με.
Πες πως μ’ αγάπησες αληθινά
και μες στο όνειρο ταξίδεψέ με.
Μαζί σου πάρε παντοτινά.
Έλα ξανά, έλα ξανά.
Κ
Γράμμα που γέρασε από το χρόνο
τις λέξεις πέταξε σε μια γωνιά
κι όμως δε νίκησε ποτέ τον πόνο.
Δεν το λυπήθηκε η λησμονιά
Έλα ξανά
Κ
Νύχτα αξημέρωτη η μοναξιά μου.
Ζωή που χάνεται ο χωρισμός.
Μια αγάπη πνίγεται στην κάμαρά μου.
Βαρύ τσιγάρο κι ένας καημός.
Ρ
Έλα σαν όνειρο και κράτησε με.
Πες πως μ’ αγάπησες αληθινά
και μες στο όνειρο ταξίδεψέ με.
Μαζί σου πάρε παντοτινά.
Έλα ξανά, έλα ξανά.
Κ
Γράμμα που γέρασε από το χρόνο
τις λέξεις πέταξε σε μια γωνιά
κι όμως δε νίκησε ποτέ τον πόνο.
Δεν το λυπήθηκε η λησμονιά
Νύχτα αξημέρωτη η μοναξιά μου.
Ζωή που χάνεται ο χωρισμός.
Μια αγάπη πνίγεται στην κάμαρά μου.
Βαρύ τσιγάρο κι ένας καημός.

Έλα σαν όνειρο και κράτησε με.
Πες πως μ’ αγάπησες αληθινά
και μες στο όνειρο ταξίδεψέ με.
Μαζί σου πάρε παντοτινά.
Έλα ξανά, έλα ξανά.

Γράμμα που γέρασε από το χρόνο
τις λέξεις πέταξε σε μια γωνιά
κι όμως δε νίκησε ποτέ τον πόνο.
Δεν το λυπήθηκε η λησμονιά