Ειρήνη Πολυδώρου

Ειρήνη Πολυδώρου - «Κοιμωμένη»
Ποίηση: Γιάννης Σκαρίμπας
Μουσική: Νίκος Αθανασάκης

Νέο τραγούδι σε ποίηση Γιάννη Σκαρίμπα
«Κοιμωμένη» από την Ειρήνη Πολυδώρου και τον Νίκο Αθανασάκη

Η Ειρήνη Πολυδώρου και ο Νίκος Αθανασάκης επανέρχονται με νέο τραγούδι και νέο
βίντεο. Το τραγούδι αποτελεί μελοποίηση του ποιήματος του Γιάννη Σκαρίμπα, «Κοιμωμένη»
(Άπαντες Στίχοι 1936 – 1970, Φιλολογική Επιμέλεια: Κατερίνα Κωστίου, Δεύτερη Έκδοση,
Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2016), το οποίο συμπεριλαμβανόταν στην ποιητική συλλογή
του Σκαρίμπα: «Ουλαλούμ» (1936).

Σε σταθερή συνεργασία με την Ammos Music των Γιώργου Μπουσούνη και Γιώργου Γκίνη,
οι δυο καλλιτέχνες δηλώνουν ενθουσιασμένοι για το νέο τους έργο.

Σύμφωνα με τον Νίκο Αθανασάκη: «Βαθύτατα ευαίσθητη και ερωτική η «Κοιμωμένη»
του Σκαρίμπα. Είναι αδύνατον να μην σε συγκινήσει, να μην σε εμπνεύσει!!!».

Για την Ειρήνη Πολυδώρου: «ο ποιητής Σκαρίμπας μιλάει στην καρδιά μου κι αυτό είναι
κάτι που ήθελα να το μοιραστώ… νομίζω πως ειδικά η Κοιμωμένη είναι μια ωδή σε έναν
έρωτα στο πιο τρυφερό άνθος του, κάπου στα σύννεφα».

Το τραγούδι και το βίντεο είναι διαθέσιμο εδώ:

Το τραγούδι υπάρχει σε όλες τις πλατφόρμες μουσικής online.

Ποίηση: Γιάννης Σκαρίμπας
Μουσική: Νίκος Αθανασάκης
Τραγούδι: Ειρήνη Πολυδώρου
Μαντολίνο, κιθάρα, ηλ. μπάσο: Νίκος Αθανασάκης
Ηχογράφηση, μείξη: Γ. Μπουσούνης - Γ. Γκίνης
Published by Ammos Music
© 2022 Ammos Music
Video/Artwork: Ειρήνη Πολυδώρου
Κάμερα: Ελένη Πολυδώρου

Ευχαριστούμε θερμά τον Βασίλη Τσόπανο και το Μουσείο Γ. Σκαρίμπα

Τα γυρίσματα του βίντεο έγιναν στο καφενείο «Ανέσπερον» Ασκληπιού 115, Αθήνα
Ευχαριστούμε θερμά τους Γιώργο Τζώρτζη, Κατερίνα Τσέτσου και την Νεφέλη για
την φιλοξενία και την υποστήριξη

Κοιμωμένη
Στο σπιτά- το σπιτάκι σου η σιωπή, η σιωπή
νάρθει - νύστα και έρωτας - να σου πει, να σου πει:
το φεγγά- το φεγγάρι μας πως ανάτειλε νά,
στα βουνά, στα βουνά.

Συ, του κό- ναι του κόρφου σου να τραβήξεις την κό-
πιτσα - κύμα το στήθος σου να φουσκώνει λευκό,
και στην κά- ναι στην κάμαρη φως να λάμψει σου, αφρός,
ο μηρός, ο μηρός...

Τότε ο ύπνος, το χέρι σου θάρθει εκεί, σιωπηλά,
να σου πιά- στο κρεβάτι σου - να σου πιάσει απαλά,
κι αργυρό πα στο στήθος σου θα στο βάλει με μιας,
σαν καμιάς Παναγιάς!...