Νίκη Κοπίτα
Νίκη Κοπίτα | «Η θάλασσα»
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης | Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Νέο Τραγούδι & Music Video
Η Νίκη Κοπίτα τραγουδά Θέμη Καραμουρατίδη και Οδυσσέα Ιωάννου
«Η θάλασσα»
Με ένα τραγούδι σε μουσική Θέμη Καραμουρατίδη και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου,
υποδέχεται το καλοκαίρι η Νίκη Κοπίτα.
Η ερμηνεύτρια που προκάλεσε αίσθηση πριν λίγους μήνες με το πρώτο της τραγούδι
«Θέλω ζευγάρια», επέλεξε να διασκευάσει αυτό το “κρυμμένο” τραγούδι από το Album
«Πρώτες λέξεις» που είχε ερμηνεύσει ο Σωκράτης Μάλαμας πριν λίγα χρόνια,
δίνοντας του μια ονειρική και κινηματογραφική διάσταση.
Πιάνο και έγχορδα στήνουν ένα λυρικό περιβάλλον στο οποίο η φωνή της Νίκης
γίνεται πρωταγωνίστρια ενός ονειρικού και βαθιά συναισθηματικού σκηνικού.
H «θάλασσα» έρχεται να αναδείξει ακόμα περισσότερο αυτή τη νέα ερμηνεύτρια
με την δυνατή εκφραστικότητα.
Την ενορχήστρωση έκανε ο Δημήτρης Σιάμπος.
Το Video σκηνοθέτησε ο Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου, σε ασπρόμαυρο φιλμ.
Εξώφυλλο: Πέτρος Παράσχης
Υπεύθυνος παραγωγής: Χρήστος Καρυώτης
Κυκλοφορεί ψηφιακά από την Formiggart,
ένα από τα πιο δραστήρια και εκλεκτικά μουσικά Label.
Η Νίκη Κοπίτα γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1991 και μεγάλωσε
στην Τρίπολη Αρκαδίας.
Έφηβη ξεκίνησε μαθήματα κλασσικού πιάνου ενώ με το τραγούδι ασχολήθηκε
αμέσως μετά την εισαγωγή της στο Πανεπιστήμιο και παράλληλα με τις σπουδές της.
Αποφοίτησε από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη
Φιλοσοφία.
Κάνει μαθήματα Σύγχρονου Τραγουδιού στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών στην τάξη της
Μαρίας Καμπούρη. Τα τελευταία χρόνια, συμμετέχει σε μουσικά σχήματα,
σε μουσικές σκηνές αλλά και φεστιβάλ.
Ενορχήστρωση, Κιθάρες, Μπάσο: Δημήτρης Σιάμπος
Τύμπανα: Σεραφείμ Γιαννακόπουλος
Πιάνο: Γιάννης Παπαδόπουλος
Τσέλο: Άρης Ζέρβας
Βιολί: Θοδωρής Μουζακίτης
Ηχοληψία, Μίξη: Νίκος Γκουντινάκης @Antart Studios
Mastering: Νίκος Μέρμηγκας
Tην άκουσα τη θάλασσα
Τα κύματα να λύνει
Δεν είχα φίλους ναυτικούς
Τσιγάρο άναψα γι’ αυτούς
Που το νερό τους πίνει
Τον άκουσα τον άνεμο
Με δέντρα να παλεύει
Να σπάει στο γόνατο κλαδί
Να μετανιώνει σαν παιδί
Τα φύλλα να χαϊδεύει
Τον άκουσα τον κεραυνό
Τα κρίματα να καίει
Με την λεπίδα του γυμνή
Κι έκανα μία προσευχή
Γι’ αυτόν που πρώτος φταίει.
Σε άκουσα που έκλαιγες
Κι ήθελες να γυρίσω
Δεν τους γυρνάς τους ποταμούς
Τσιγάρο άναψα γι’ αυτούς
Που πίσω μου θ’ αφήσω.